علت اختلاف و کوتاهی پاها در سایت مرکز پزشکی درمانی نسخه به شرح می پردازیم
کوتاهی پا
نامساوی بودن طول پاها یا کوتاهی طول پا یکی از شایعترین مشکلات ارتوپدی است و به علت بیماریهای گوناگون به وجود می آید.
از علت اختلاف و کوتاهی پاها می توان به موارد زیر اشاره کرد
- اختلالات مادرزادی سیستم اسکلتی، کوتاهی مادرزادی ران، اختلال ژنی فوقانی ران، در رفتگی مادرزادی لگن، فقدان مادرزادی یا رشد ناقص استخوانهای بلند در اندام تحتانی، بلند شدن یک طرف بصورت مادرزادی و ژیگانتیسم موضعی.
- عوارض تومورهای استخوانی، اختلال رشد فیبروزی و اگزوستیوز چندگانه ارثی
- عفونت استخوان و مفاصل ممکن است به علت تخریب صفحه رشد یا رشد بیش از حد یا افزایش تغذیه خونی به منطقه خاص استخوان ، این عارضه انجاد شود.
- بیماری پرتس
- ضربه یا تروما: صدمه به صفحه رشد صدمات پهنه استخوان، ممکن است رشد را تحریک کند. شکستگی تنه ران یا درشت نی کوتاهی را به وجود می آورد. تحریک خونی مناطق سر استخوان منجر به افزایش رشد می گردد.
- سوختگی های شدید، بیماریهای عصبی عضلانی، پولیومیلیت، میلومننگوسل و دیگر بیماریهایی که طناب نخاعی را درگیر می کنند، صدمات عصب محیطی
- ناهنجاری بافت نرم
رشد طولی استخوان در کوتاهی پا
1.رشد استخوانهای بلند از نظر طولی، در منطقه غضروف انتهائى آنها انجام می گیرد.
2.رشد استخوان های بلند در قسمت انتهائى آنها اتفاق می افتد و رشد بینابینی به میزان مختلفی در تنه استخوان اتفاق می افتد.
عوامل زیر را برای رشد استخوان عنوان کرده اند
اپی فیز: رشد در اپی فیز در ابتدا در تمام جهات صورت می گیرد، اپی فیز به صورت نیمکره مغز رشد می کند اپی فیز بر خلاف صفحه رشد، کمی به مجموع طول تنه می افزاید.
منطقه غضروف استراحت: تنها قطر عرضی تنه را افزایش می دهد.
صفحه رشد: منطقه غضروف پرولیفراسیون، از طریق تقسیم بینابینی و افزایش عمودی رشد می کند، اما رشد عرضی تنه را ایجاد نمی کند.
متافيز: محل بین غضروف رشد و دیافیز است، جائی که جذب فعال استخوان اتفاق می افتد. پوکی اولیه و ثانویه، منجر به کاهش قطر عرضی تنه می گردد.
دیافیز: افزایش قطر تنه استخوان از طریق ضخیم شدن کورتکس و اتساع مغز استخوان صورت می گیرد. افزایش طول ضریع، مترادف با افزایش طول دیافیز نیست.
الگوهای رشد استخوان در علت اختلاف و کوتاهی پاها:
اطلاعات کلی و دانستن عوامل کنترل کننده رشد، یک شرط اصلی در ارزیابی طول نامساوی پاهاست که مورد بررسی قرار می گیرد.
نسبت رشد در هر سنی متفاوت است، رشد در زمان نوزادی خیلی سریع است؛ اما به صورت پیش رونده ای در طول دهه اولیه عمر و سالهای اولیه زندگی کاهش می یابد.
تا زمانی که رشد ناگهانی در زمان بلوغ رخ دهد، زمان رشد ناگهانی بلوغ در مدت ۱ الی ۲ سال است.
در ادامه با الگوهای رشد استخوان بیشتر آشنا می شوید
در دختران بین ۱۰ تا ۱۲ سالگی و در پسران معمولا ۱۲ تا ١٤ سالگی است.
و در طول این دوره رشد سریع در بلوغ میزان رشد استخوانهای طولی و مجموع رشد طولی اغلب دو برابر می گردد، در طول تمامی سالهای رشد ناگهانی دوران بلوغ رشد اندام تحتانی نسبت به تنه بیشتر است؛ در حالیکه بعد از این رشد سریع، تنه سریع تر از اندام تحتانی رشد می کند.
بعد از متوقف شدن رشد در استخوان های بلند، ستون مهره ها تا ۲ سال بعد رشدشان ادامه می یابد.
در اولین دهه زندگی میزان رشد در دختران و پسران مشابه است اما در طول دوران رشد ناگهانی بلوغ اختلاف مشخصی در میزان رشد بین دختران و پسران وجود دارد.
در حالت عمومی در شروع رشد ناگهان، دختران از پسران دو سال جلوتر هستند، در تکمیل رشد هم به همین صورت است. رشد مشخص در اندام تحتانی معمولا تا سن ١٤ سالگی در دختران و ١٦ سالگی در پسران پایان می یابد.
وابستگی اندازه در کوتاهی پا
وابستگی طول و ارتفاع ران و درشت نی، در ارتباط با سن استخوانی از عوامل بسیار بعدی است.
مشاهده شده که بچه ای با پدر و مادر بلند قد افزایش سالانه بیشتری را از نظر رشد قدی دارد و در نتیجه یک چنین افزایش طولی منجر به بلند قدتر شدن این بچه نسبت به بچه ای با والدین کوتاه تر می گردد.
وابستگی رشد:
سن استخوانی، نشانه دقیق رشدی برای مشخص کردن رشد بعدی است.
یک اثر دیگر رشد استخوانی عبارت است از ویژگی های ثانویه جنسی، آشکار شدن مو، تغییرات صدا، و رشد پستان و … این نشانه های فیزیکی در افراد مختلف متفاوتند و نشانه های غیر دقیقی هستند.
اندازه وابسته به فرد:
در یک بچه بلند قد، در طول یک سال، میزان افزایش قد نسبت به یک بچه قد کوتاه بیشتر است.
عوامل کلینیکی در علت اختلاف و کوتاهی پاها:
بیشترین تعادل سر ،گردن و تنه بر روی لگن است. هر تمایل مهره به سمت اندام کوتاه، باید در زیر سمت مبتلا تصحیح گردد. موارد مذبور باید در نظر گرفته شود
(۱) آیا اسکولیوز ساختمانی وجود دارد؟
(۲) چه میزان ناتوانی در اندام کوتاه وجود دارد؟
(۳) عدم هماهنگی در بچه چگونه است؟
(٤) آیا بچه راه میرود و بدون افتادن می دود؟
اگر بیمار یک ارتز بالای زانو در اندام کوتاهش می پوشد، ترجیح داده می شود که پا با ارتز ۱ تا 5/1 سانتیمتر کوتاه تر از اندام مخالف باشد و این برای این است راه رفتن راحت تر باشد و حداقل فشار به فرد وارد گردد.
آیا اختلاف طول پا افزایش می یابد؟
بستن اپی فیز، ممکن است برای اصلاح کوتاهی بکار رود. در یک بچه با کوتاهی قد، اگر کوتاهی اندام مبتلا بیشتر از ده سانتیمتر باشد، مناسب است که پای بلند را از طریق بستن اپی فیزها کوتاه کنیم. بهتر است که اندام کوتاه را بلند کرده یا یک پروتز به نسبت توقف رشد در عضو فراهم کنیم.
برای دریافت مشاوره میتوانید با شماره 02143682 تماس بگیرید.