آرتروپلاستی

آرتروپلاستی در سایت مرکز پزشکی درمانی نسخه به شرح می پردازیم

آرتروپلاستی

بازسازى مفصل یا آرتروپلاستی جراحی بازسازی مفصل، روشی برای تجدید ساختار یک مفصل متحرک جدید است.

پیشرفت موفقیت آمیز این روش جراحی طی ۳۰ سال گذشته به تولید مواد زیستی جدید برای جایگزینی سطوح مفصل و روش های جراحی برای اتصال این مواد زیستی به استخوان منجر شده است.

جراحی بازسازی مفصل هیپ، درمان آرتریت این مفصل را متحول ساخته است و کاربرد آن اکنون به مفاصل زانو، مچ پا، شانه، آرنج، بعضی مفاصل دست و پا نیز گسترش یافته است.

اندیکاسیون ها آرتروپلاستی:

اندیکاسیون های آرتروپلاستی یا انجام عمل بازسازی مفصل بسته به مفصل گرفتار و شدت ناتوانی متنوع می باشد به طور کلی این عمل جراحی در موارد زیر کاربرد دارد:

1. استئوآرتریت یا آرتریت روماتوئید پیشرفته با درد ناتوان کننده
2. آرتریت تخریب کننده بدون علامت ناشی از عفونت سل
3. جهت تصحیح بعضی انواع بدشکلی مفصل
4. بعضی موارد عدم جوش خوردن در شکستگی های گردن استخوان ران اکنون مشخص شده است که در بسیاری از این موارد، عمل جراحی بازسازی مفصل جایگزین جراحی خشک کردن مفصل می باشد.
5. شایع ترین کاربرد جراحی بازسازی مفصل درمان استئوآرتریت ناتوان کننده هیپ و زانو است.

روش های جراحی آرتروپلاستی یا بازسازی مفصل:

برای انجام این جراحی سه روش وجود دارد:

۱. بازسازی مفصل توأم با برداشت بافت

۲. جایگزینی نیمی از مفصل

۳. جایگزینی کامل مفصل

هر روش دارای مزایا معایب و کاربردهای ویژه ای می باشد.

آرتروپلاستی توأم با برداشت بافت:

در ایــن روش انتهای مفصلی یک یا هر دو استخوان به سادگی برداشته می شود به طوری که یک فضای خالی بین آن ها ایجاد می گردد و یک مفصل مصنوعی  دارای کارکرد به وجود  می آید.

این فضای توسط بافت فیبرو یا تکه ای از یک عضله یا سایر بافت های نرم که بین استخوانها بخیه می شوند پر می گردد.

به دلیل قابلیت انعطاف بافت بین استخوانی محدوده قابل قبول حرکات مفصل به دست می آید اما غالباً به دلیل نبود ثبات مفصل، این عمل جراحی برای مفاصل بزرگ تحمل کننده وزن در اندام تحتانی کمتر مناسب می باشد.

این روش بازسازی مفصل به طور شایع تر جهت درمان هالوکس والگوس و هالوکس ريجيدوس( عمل جراحی Keller) برای مفصل متاتارسوفالنژیال شست پا به کار می رود.

این عمل گاهی به عنوان یک عمل جراحی نجات دهنده مفصل پس از شکست در عمل جراحی بازسازی مفصل هیپ به کار می رود.

از این روش گاهی نیز برای درمان ضایعات مفاصل آرنج، شانه و بعضی مفاصل کوچک دست و پا استفاده می شود.

اگر هم می‌خواهید درباره آرتریت روماتویید زانو بدانید مقاله « آرتریت روماتویید زانو » را مطالعه کنید.

جایگزینی نیمی از مفصل:

در این روش، تنها یکی از سطوح مفصلی برداشته و به وسیله پروتزی با شکل مشابه جایگزین می شود. پروتز معمول معمولاً فلزی است در شرایط مناسب ممکن است پروتز به استخوان زیرین با استفاده از ترکیبات حاوی آکریلیک یا (سیمان استخوانی ) متصل و ثابت گردد.

سطح دیگر مفصل که طبیعی است بدون تغییر حفظ می گردد. کاربرد اصلی این روش جراحی برای درمان ضایعات مفصل هیپ است جایگزینی سر و گردن استخوان ران با پروتز به طور شایع برای شکستگی های گردن، استخوان ران در افراد مسن به کار می رود.

نقطه ضعف این روش جراحی این است که هرگونه دژنرسانس سطح مفصلی تغییر نیافته با انجام این جراحی تشدید شده، درد بیمار عود می کند و حرکات مفصل محدود می شود. به همین علت این روش برای بیماران جوان تر مناسب نمی باشد.

از این روش برای درمان ضایعات دیگر قسمت های بدن به طور محدود استفاده می شود.

اگر هم می‌خواهید درباره آرتروز بدانید مقاله « آرتروز مفصل شانه » را مطالعه کنید.

جایگزینی تمام مفصل:

در این روش جراحی، هر دو سطح مفصلی روبروی هم برداشته می شوند و پروتز جایگزین آن ها می گردد. در مفاصل بزرگ تر یکی از سطوح مفصلی از فلز و دیگری از پلی اتیلن متراکم ساخته شده است

که معمولاً با استفاده از (سیمان استخوانی) آکریلیک در محل ثابت می شوند.

پروتزهای مفاصل کوچکتر مانند مفصل متاکارپوفالنژیال به صورت یکی قسمتی و انعطاف پذیر از سیلیکون و لاستیک ساخته می شوند.

روش بازسازی کامل

روش بازسازی کامل مفصل یا آرتروپلاستی در مورد مفصل ران و زانو بسیار موفق بوده است. میزان موفقیت این روش جراحی برای درمان اختلالات سایر مفاصل از جمله مفصل شانه، آرنج مچ پا مفاصل دیگر اندک بوده است.

نقطه ضعف این روش جراحی همانند روش بازسازی نیمی از مفصل شل شدن پروتز پس از ۱۰ تا ۱۵ سال می باشد. شل شدن پروتز به علت تخریب استخوانی اطراف پروتز ناشی از واكنش التهابی غیر عفونی است.

تولید ذرات میکروسکوپی از مواد مصنوعی پروتز، ناشی از ساییدگی سطوح مفصلی، این واکنش التهابی را تشدید می کند.

این امر به جستجو برای یافتن مواد سخت تر و بهبود طراحی پروتزها جهت کاهش تولید این ذرات منجر شده است. روش درمان دیگر جهت حفظ استخوان در بیماران جوان تر که ممکن است به جراحی ترمیمی بعدی نیاز داشته باشند ترمیم سطح مفصلی به جای جایگزینی مفصل است.

تلاش هایی برای استفاده از این روش درمان به صورت زیستی با تزریق کندروسیت های فرد بیمار در مفصل زانو و یا با استفاده از مواد مصنوعی مثلاً در جراحی بازسازی مفصل هیپ به روش double cup انجام گرفته است.

نتایج طولانی مدت این روش های درمانی جدیدتر هنوز مشخص نمی باشد و باید توجه داشت که روش رسمی بازسازی مفصل ممکن است به مدت 15 تا 20 سال نیاز بیمار را به خوبی تامین نماید.

درمان به کمک ارایه اطلاعات به بیمار جدید ترین و کم هزینه ترین راه جهت ارتقای سطح سلامت و افزایش کیفیت زندگی افراد است. در اطلاعات درمانی آگاهی های لازم پیرامون وضعیت فعلی و راه کار های درمان و پیشگیری از بروز مجدد رخداد پاتولوژیک به بیمار آموزش داده شده و خود اوست که نقش محوری را در اصلاح وضعیت خود ایفا می کند

برای دریافت مشاوره و درمان سریعتر میتوانید با شماره 02143682 تماس بگیرید.