علائم آرتروز شایع و کمتر شناخته ‌شده، ویژگی ‌های معمول کلینیک دکتر فووت

علائم آرتروز در سایت مرکز پزشکی درمانی نسخه به شرح می پردازیم

علائم آرتروز؛ نشانه ‌هایی که نباید نادیده گرفت

آرتروز یا استئوآرتریت یکی از شایع‌ ترین بیماری ‌های مفصلی است که میلیون ‌ها نفر را در سراسر جهان تحت تأثیر قرار می ‌دهد. این بیماری معمولاً در افراد بالای ۴۵ سال بروز پیدا می کند اما گاهی در سنین پایین ‌تر نیز دیده می ‌شود. در آرتروز، غضروفی که سطح مفصل را پوشانده و مانع ساییده شدن استخوان ‌ها به یکدیگر می ‌شود، به مرور زمان دچار فرسایش شده و باعث ایجاد درد، خشکی و محدودیت حرکتی در مفاصل می‌ شود.

شناخت به ‌موقع علائم آرتروز نقش مهمی در کنترل و کاهش سرعت پیشرفت بیماری دارد. در این مقاله با علائم شایع و کمتر شناخته ‌شده آرتروز آشنا می ‌شویم.

علائم آرتروز چیست؟

درد مفصل

شایع ‌ترین علامت آرتروز، درد مفاصل است. این درد معمولاً تدریجی آغاز می‌شود و در ابتدا خفیف است اما با گذشت زمان شدت می ‌گیرد. درد ممکن است هنگام حرکت مفصل یا حتی پس از یک دوره بی ‌حرکتی (مثلاً بعد از خواب) بیشتر شود.

ویژگی ‌های معمول درد در آرتروز:

دردی مبهم و عمیق
بدتر شدن با فعالیت و کاهش در استراحت
شدت یافتن در پایان روز

خشکی مفصل

خشکی مفاصل، به‌ ویژه در صبح‌ ها یا بعد از نشستن ‌های طولانی، یکی دیگر از علائم آرتروز است. این خشکی معمولاً کمتر از ۳۰ دقیقه طول می ‌کشد اما در موارد شدیدتر ممکن است بیشتر طول بکشد.

به عنوان مثال فرد ممکن است صبح ‌ها نتواند به راحتی انگشتان خود را مشت کند یا پس از تماشای یک فیلم طولانی، هنگام بلند شدن احساس کند زانوهایش “گیر” کرده ‌اند.

کاهش دامنه حرکتی

آرتروز می‌تواند باعث کاهش دامنه حرکتی مفصل شود. به این معنی که مفصل نمی ‌تواند مانند قبل به راحتی خم یا صاف شود. این محدودیت حرکتی به‌مرور بیشتر می ‌شود و می ‌تواند روی فعالیت ‌های روزمره تأثیر بگذارد.

مثال ‌هایی از محدودیت‌ های حرکتی:

ناتوانی در بستن کامل دست

دشواری در بالا بردن بازوها

سختی در نشستن روی زمین یا بلند شدن از صندلی

صدای مفاصل

برخی افراد هنگام حرکت دادن مفصل مبتلا به آرتروز، صدایی مانند ترق و تروق یا ساییدگی احساس می کنند. این صداها که ناشی از ساییده شدن سطوح استخوانی است، ممکن است با یا بدون درد همراه باشد.

التهاب و تورم خفیف

در مراحل پیشرفته ‌تر، ممکن است مفصل دچار تورم و التهاب خفیف شود. این تورم معمولاً در مفاصل زانو، دست، انگشتان یا مچ پا بیشتر دیده می‌ شود. تورم ممکن است با گرمی و درد همراه باشد اما برخلاف روماتیسم مفصلی، معمولاً قرمزی چشمگیری ندارد.

احساس ناپایداری در مفصل

در مواردی، افراد دچار آرتروز به‌ ویژه در زانو یا مچ پا ممکن است احساس لق بودن یا بی ‌ثباتی داشته باشند. گاهی ممکن است مفصل «قفل» کند یا حس شود که ممکن است “بپرد” یا ناگهان وزن بدن را تحمل نکند.

تغییر شکل مفصل

با پیشرفت آرتروز، ممکن است شکل ظاهری مفصل تغییر کند. برای مثال:

برجستگی‌ های استخوانی در کنار انگشتان دست (گره ‌های بوچارد و هبردن)

خم شدن زانوها به سمت داخل یا خارج

کوتاه ‌تر شدن انگشتان

ضعف عضلات اطراف مفصل

استفاده کمتر از مفصل دردناک، باعث ضعیف شدن عضلات اطراف آن مفصل می‌شود. مثلاً در آرتروز زانو، عضلات ران به مرور ضعیف می‌شوند و این ضعف می‌تواند درد و ناپایداری مفصل را تشدید کند.

خستگی و احساس ناراحتی عمومی

گرچه آرتروز یک بیماری موضعی مفصلی است، اما در موارد پیشرفته ممکن است افراد دچار خستگی مزمن، بی خوابی و احساس ناراحتی عمومی شوند. این نشانه ‌ها بیشتر در آرتروزهای شدید یا در ترکیب با سایر بیماری ‌ها مانند فیبرومیالژیا دیده می ‌شود.

علائم اختصاصی در مفاصل خاص

علائم آرتروز بسته به محل درگیری، ممکن است متفاوت باشد.

1.آرتروز زانو:

درد هنگام بالا و پایین رفتن از پله‌ ها
صدا دادن زانو
تورم دوره‌ای

2.آرتروز لگن:

درد در کشاله ران یا باسن
درد هنگام نشستن طولانی یا ایستادن
لنگ زدن هنگام راه رفتن

3.آرتروز دست:

سفتی و درد انگشتان، به‌ویژه صبح‌ ها

گره ‌های استخوانی در مفاصل انگشتان

کاهش قدرت دست‌گیره

4.آرتروز ستون فقرات:

درد در پایین کمر یا گردن
بی‌حسی یا سوزن‌ سوزن شدن اندام ‌ها
محدود شدن حرکات تنه

تفاوت آرتروز با روماتیسم مفصلی

بسیاری از افراد آرتروز را با روماتیسم مفصلی اشتباه می‌گیرند. در حالی که تفاوت ‌های مهمی دارند:

علت بیماری

آرتروز یک بیماری فرسایشی و دژنراتیو است؛ یعنی به دلیل ساییدگی و تخریب تدریجی غضروف مفاصل بر اثر افزایش سن، فشار زیاد یا آسیب‌ های مفصلی ایجاد می ‌شود.

روماتیسم مفصلی یک بیماری خودایمنی و التهابی است که در آن، سیستم ایمنی بدن به اشتباه به بافت ‌های مفصلی حمله می‌کند و باعث التهاب، درد و آسیب مفاصل می ‌شود.

سن شروع

آرتروز معمولاً در افراد میانسال یا سالمند (بیش از ۴۵ سال) بروز می کند.

روماتیسم مفصلی می‌ تواند در سنین پایین ‌تر (حتی ۲۰ تا ۴۰ سالگی) نیز آغاز شود.

نوع و الگوی درگیری مفاصل

در آرتروز، درگیری مفاصل معمولاً یک ‌طرفه است و بیشتر مفاصلی که وزن بدن را تحمل می‌کنند (مانند زانو، لگن و ستون فقرات) را درگیر می کند.

در روماتیسم مفصلی، مفاصل به‌ طور قرینه و دوطرفه درگیر می‌شوند (مثلاً هر دو مچ دست یا هر دو زانو)، و مفاصل کوچک دست و پا بیشتر تحت تأثیر قرار می گیرند.

نوع درد و خشکی

در آرتروز، درد با فعالیت بیشتر می‌ شود و در استراحت کاهش می ‌یابد. خشکی مفصل معمولاً کوتاه‌ مدت (کمتر از ۳۰ دقیقه) است.

در روماتیسم مفصلی، درد ممکن است حتی در حالت استراحت هم وجود داشته باشد و خشکی صبحگاهی معمولاً طولانی‌ تر (بیش از ۳۰ دقیقه) است.

علائم التهابی

آرتروز معمولاً علائم التهابی واضحی ندارد، گرچه در برخی موارد تورم خفیف دیده می ‌شود.

در روماتیسم مفصلی، التهاب شدید با قرمزی، تورم، گرمی مفصل و گاهی تب و خستگی عمومی همراه است.

پیشرفت بیماری

آرتروز به مرور زمان و به‌صورت تدریجی پیشرفت می کند و با ساییدگی مفصل همراه است.

روماتیسم مفصلی اگر درمان نشود، ممکن است خیلی سریع مفاصل را تخریب کند و باعث ناتوانی شود.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

در مورد علائم آرتروز، در صورتی که:

درد مفصل بیش از چند هفته طول بکشد

خشکی صبحگاهی روزانه تکرار شود

مفصل دچار تورم، قرمزی یا گرمی شود

دامنه حرکتی مفصل به‌طور قابل توجهی کاهش یابد

حتماً باید به پزشک متخصص روماتولوژی یا ارتوپدی مراجعه شود تا بررسی ‌های دقیق ‌تری انجام شود و درمان مناسب آغاز گردد.

درمان به کمک ارایه اطلاعات به بیمار جدید ترین و کم هزینه ترین راه جهت ارتقای سطح سلامت و افزایش کیفیت زندگی افراد است. در اطلاعات درمانی آگاهی های لازم پیرامون وضعیت فعلی و راهکارهای درمان و پیشگیری از بروز مجدد رخداد پاتولوژیک به بیمار آموزش داده شده و خود اوست که نقش محوری را در اصلاح وضعیت خود ایفا می کند

برای دریافت مشاوره و درمان سریعتر میتوانید با شماره 02143682 تماس بگیرید.