درمان نقرس

درمان نقرس در سایت مرکز پزشکی درمانی نسخه به شرح می پردازیم

نقرس

نقرس یکی از انواع آرتریت (التهاب مفاصل) است که به دلیل افزایش سطح اسید اوریک در خون و تجمع کریستال‌ های آن در مفاصل به وجود می‌آید. این بیماری معمولاً با درد ناگهانی، شدید و التهاب در مفصل انگشت شست پا شروع می ‌شود، اما می‌تواند سایر مفاصل را نیز درگیر کند. نقرس اگر به ‌موقع درمان نشود، ممکن است منجر به آسیب مفصلی دائمی، سنگ کلیه و مشکلات دیگر شود. در این مقاله به روش ‌های مختلف درمان نقرس، شامل دارویی، تغذیه ‌ای و سبک زندگی می‌ پردازیم.

علل بروز نقرس

قبل از پرداختن به درمان نقرس، لازم است کمی درباره علت آن بدانیم. نقرس زمانی رخ می‌دهد که اسید اوریک بیش از حد در خون انباشته شده و بدن نمی‌تواند آن را به ‌درستی دفع کند. این اسید اوریک از تجزیه پورین‌ ها به دست می آید؛ موادی که در برخی غذاها مانند گوشت قرمز، غذاهای دریایی و نوشیدنی‌های الکلی به‌وفور یافت می‌شوند. در برخی موارد، کلیه ‌ها نمی توانند مقدار اضافی اسید اوریک را دفع کنند یا بدن مقدار زیادی از آن را تولید می کند.

درمان دارویی نقرس

داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs)

داروهایی مانند ایبوپروفن، ناپروکسن یا دیکلوفناک در کنترل درد و التهاب حمله حاد نقرس مؤثر هستند. این داروها باید در مراحل اولیه حمله مصرف شوند تا بیشترین تأثیر را داشته باشند.

کلشی ‌سین

کلشی ‌سین دارویی است که معمولاً برای کاهش درد حملات حاد نقرس تجویز می ‌شود. در دوزهای مناسب می‌ تواند التهاب و درد را به ‌سرعت کاهش دهد، اما مصرف زیاد آن ممکن است باعث عوارضی مانند تهوع، اسهال و استفراغ شود.

کورتیکواستروئیدها

در صورتی که NSAIDها و کلشی ‌سین مؤثر نباشند یا بیمار نتواند آن ‌ها را تحمل کند، پزشک ممکن است کورتون‌ هایی مثل پردنیزولون را به صورت خوراکی یا تزریقی تجویز کند.

داروهای کاهش ‌دهنده اسید اوریک

برای پیشگیری از حملات آینده، پزشک ممکن است داروهایی تجویز کند که سطح اسید اوریک خون را کاهش دهند، مانند:

آلوپورینول مانع تولید اسید اوریک می‌شود.

فبوکسوستات گزینه ‌ای دیگر برای کاهش اسید اوریک است، مخصوصاً برای افرادی که به آلوپورینول حساسیت دارند.

پروبنسید به کلیه ‌ها کمک می‌کند اسید اوریک بیشتری دفع کنند.

توجه داشته باشید که داروهای کاهش اسید اوریک باید پس از فروکش کردن حمله نقرسی شروع شوند تا از بدتر شدن علائم جلوگیری شود.

اصلاح رژیم غذایی

تغذیه مناسب نقش مهمی در کنترل نقرس دارد. برخی مواد غذایی می ‌توانند سطح اسید اوریک را بالا ببرند، در حالی که برخی دیگر به دفع آن کمک می ‌کنند.

مواد غذایی که باید محدود یا حذف شوند:

گوشت قرمز (به ‌ویژه جگر و قلوه)

غذاهای دریایی مانند ماهی کولی، ساردین، میگو و صدف

نوشیدنی ‌های الکلی، مخصوصاً آبجو

نوشیدنی‌ های شیرین حاوی فروکتوز

سوپ ‌های آماده و عصاره گوشت

مواد غذایی مفید برای بیماران نقرسی:

میوه‌ ها (به‌ویژه گیلاس که خاصیت ضد التهابی دارد)

لبنیات کم ‌چرب

سبزیجات تازه

غلات کامل

نوشیدن آب زیاد (حداقل ۸ لیوان در روز)

تغییر سبک زندگی

در کنار دارو و رژیم غذایی، برخی تغییرات در سبک زندگی می‌تواند به کاهش حملات نقرس کمک کند:

اضافه وزن خطر نقرس را افزایش می‌دهد. کاهش وزن به بهبود کنترل اسید اوریک کمک می‌کند و فشار کمتری به مفاصل وارد می ‌شود.

ورزش ‌های سبک مانند پیاده ‌روی یا شنا باعث بهبود متابولیسم بدن و عملکرد کلیه‌ ها می‌شود. البته در دوران حمله حاد نقرس باید از ورزش خودداری شود.

استرس می‌تواند باعث تشدید التهاب و تحریک حملات نقرس شود. خواب کافی و آرامش روانی از جمله عوامل مهم در پیشگیری از حملات هستند.

درمان ‌های طبیعی و مکمل

برخی افراد تمایل دارند از درمان ‌های طبیعی برای کنترل نقرس استفاده کنند. در این مورد باید حتماً با پزشک مشورت کرد، اما برخی روش ‌های مکمل می ‌توانند مفید باشند:

مصرف ویتامین C به کاهش سطح اسید اوریک کمک می کند.

چای زنجبیل و زردچوبه خاصیت ضد التهابی دارد.

شواهدی وجود دارد که مصرف منظم گیلاس می‌تواند حملات نقرسی را کاهش دهد.

برخی ادعا می‌کنند مصرف سرکه سیب می‌تواند به دفع اسید اوریک کمک کند، اما هنوز شواهد علمی کافی وجود ندارد.

آیا نقرس قابل درمان قطعی است؟

نقرس یک بیماری مزمن است، اما با مدیریت صحیح قابل کنترل است. اگر بیمار تحت نظر پزشک باشد، داروهای لازم را مصرف کند، رژیم غذایی مناسبی داشته باشد و سبک زندگی سالمی اتخاذ کند، می‌تواند سال‌ ها بدون حمله نقرسی زندگی کند.

پیگیری و مراقبت‌ های بلندمدت

یکی از نکات مهم در درمان نقرس، پیگیری منظم است. بسیاری از بیماران پس از فروکش‌کردن حمله حاد، درمان را رها می کنند. در حالی که نقرس یک بیماری مزمن است و بدون مراقبت مداوم، ممکن است به دفعات برگردد و حتی شدیدتر شود.

پزشک ممکن است انجام آزمایش خون برای بررسی سطح اسید اوریک را هر چند ماه یک‌ بار توصیه کند. اگر سطح اسید اوریک زیر ۶ میلی‌گرم در دسی ‌لیتر نگه داشته شود، خطر حملات آینده کاهش می‌یابد. در موارد پیشرفته، عکس ‌برداری از مفاصل یا سونوگرافی هم می‌تواند وضعیت آسیب مفاصل را بررسی کند.

در صورتی که بیمار با حملات مکرر نقرس یا آسیب مفصلی مزمن مواجه باشد، همکاری با یک متخصص روماتولوژی (پزشک متخصص بیماری‌ های مفصلی و روماتیسمی) می‌تواند درمان مؤثرتری را به همراه داشته باشد.

نقرس و سایر بیماری‌ های همراه

بسیاری از مبتلایان به نقرس، هم ‌زمان دچار بیماری ‌های دیگری نیز هستند. این همپوشانی می‌تواند روند درمان نقرس را پیچیده‌تر کند و نیاز به تنظیم دقیق ‌تر داروها داشته باشد.

دیابت و فشار خون بالا

نقرس اغلب در کنار دیابت نوع ۲ و پرفشاری خون دیده می‌شود. برخی داروهای فشار خون مانند داروهای مُدر (ادرارآور) می‌توانند سطح اسید اوریک را افزایش دهند. در چنین مواردی باید پزشک داروها را با دقت انتخاب کند.

بیماری کلیوی

نقرس می‌تواند باعث آسیب به کلیه ‌ها شود یا برعکس، کاهش عملکرد کلیه ‌ها ممکن است سبب افزایش سطح اسید اوریک در بدن گردد. در این شرایط ممکن است درمان نقرس به تنهایی کافی نباشد و نیاز به درمان مشکلات کلیوی نیز باشد.

درمان به کمک ارایه اطلاعات به بیمار جدید ترین و کم هزینه ترین راه جهت ارتقای سطح سلامت و افزایش کیفیت زندگی افراد است. در اطلاعات درمانی آگاهی های لازم پیرامون وضعیت فعلی و راهکارهای درمان و پیشگیری از بروز مجدد رخداد پاتولوژیک به بیمار آموزش داده شده و خود اوست که نقش محوری را در اصلاح وضعیت خود ایفا می کند

برای دریافت مشاوره و درمان سریعتر میتوانید با شماره 02143682 تماس بگیرید.