میکروواسکولار

میکروواسکولار در سایت مرکز پزشکی درمانی نسخه به شرح می پردازیم

میکروواسکولار

بیماری میکروواسکولار در دیابتهای نوع یک و نوع دو رخ میدهد، پیشرفت آن با طول مدت دیابت و درجه ی کنترل قندخون ارتباط دارد.

بیماری میکروواسکولار با کوچکترین تغییرات دیده شده در رگها مویرگها و عروق مربوط میشود. باعث کاهش جریان خون و ظرفیت عروق می شود.

ترمیم زخم و توانایی بافت برای پاسخ به تروما و حمله میکرو ارگانیسم ها مختل می شود.

بیماری وریدی (سیاهرگی)

این بیماری شامل ترومبوز و ترومبوفیلی می شود (که نوع ارثی و یا اکتسابی آن باعث افزایش احتمال ترومبوز آمبولی همراه است.)

ترومبوز (هموستاز در فضای اشتباه است) که به دو مورد از سه وضعیت زیر نیاز دارد:

-حالت توقف خون:

-تمام وضعیتهای که با عدم تحرک همراه است.

-اختلال در تحرک اندامها

-نارسایی احتقانی قلب

-فشردگی رگ برای مثال فشار ناشی از تومور یا آبسه

-تغییرات دیواره رگ:

-سابقه ترومبوز قبلی

التهاب، عفونت اطراف رگ

– ترومای مستقیم دیواره رگ برای مثال کانولا یا ترومای مین جراحی

– رگ های واریسی

– هایپر کواگولاسیون (افزایش انعقاد پذیری)

– کمبود آنتی ترومبین پروتئین S و پروتئین C

– سندرم آنتی فسفولیپید

-هایپر هموسیستئین هایپر هموسیستئینم

– جراحی (به خصوص جراحی اندام تحتانی) تروما و آسیب

– زایمان

– پلی سیستمی

– بیماری نئوپلاستیک

– استروژن درمانی( قرصهای ضدبارداری)، استروژن درمانی

خصوصیات بالینی بیماری ترومبو آمبولی وریدی شامل موارد زیر هستند:

– ترومبوز وریدی عمقی،معمولا وریدهای ساق پا را تحت تاثیر قرار میدهد.

– آمبولی ریوی به عنوان عارضه ثانویه

-DVTمجدد

– ترومبوز آتی پیک در وریدیهای مغزی اگزیلاری و مزانتریک

ترومبوز وریدی عمیق

وضعیتی شایع و مهم میباشد که باید سریع شناسایی شود.

عدم تشخیص و عدم انتخاب درمان موثر ممکن است منجر به آمبولیسم ریوی شود

که می تواند کشنده باشد و آسیب دائمی و در خون رسانی عروقی اندام تحتانی اختلال ایجاد کنند.

در مشخصات بیمار احتمال وجود چاقی افزایش سن بارداری سابقه ترومبوز قبلی و یا جراحی و استفاده از استروژن درمانی می باشد.

تشخیص

شناسایی آن دشوار است و ممکن است در آن اشتباه رخ دهد. تست ها شامل  و تصویر برداری و نوگرافی سونوگرافی پلتیسموگرافی، MRI تستهای مربوط به خون.

خصوصیات بالینی

محل شایع آن ساق پا است در ورید تیبیال پشتی و وریدیهای پرونئال، و سپس ورید فمورال و ایلیوفمورال می باشد که به علت موقعیت قرارگیری در قسمت پروگسیمال علایم شدیدتری تولید میکند.

خصوصیات بالینی دیگر شامل موارد زیر میباشند:

– در ۵۰% موارد بدون علامت است.

– غالباً ۳-۱۰ روز پس از جراحی شروع می شود.

– همراه با تب ملایم می باشد.

– درد خفیف ساق پا که با ورزش کردن بدتر میشود.

– تورم دیستال به محل ترومبوز

– گشاد شدن وریدهای سطحی

– کمی افزایش در دمای بافتهای اطراف دیستال به محل لخته

– سیانوتیک شدن بافتهای دیستال

– نشانهHoman مثبت (افزایش درد در عضلات ساق پا دورسی فلکشن مچ پا)

– علایم آمبولی ریوی

تشخیص های افتراقی

– آسیب عضله

– کیست بیکر

– کانتوژن عضله ساق پا

– سلولیت

– آرتریت

-ورم ناشی از موارد دیگر.

درمان

هدف درمان پیشگیری از گسترش ترومبوز، آمبولیسم ریوی و آسیبهای عروقی است که می توانند باعث اختلال طولانی مدت در درناژ وریدها سیاهرگ شوند.

درمان شامل موارد زیر خواهد شد:

۱- اقدامات فیزیکی

استراحت به مدت ۱ هفته که باعث میشود لخته ثابت باقی بماند و جابه جا نشود.

(باید پا را بالا قرار داد.)

-جوراب های ساق بلند الاستیکی برای کاهش ورم و حفظ رگ های سطحی

2- 6 ماه محدودیت در ایستادن طولانی.

3- داروهای ضد انعقاد:

-درمان اصلی است که از گسترش ترومبوزها، شکل گیری ترومبوز جدید و آمبولیزاسیون ترومبوز جلوگیری میکند و عوارض ناشی از گسترش آمبولی ریوی را کاهش می دهد:

-herparin- به صورت زیر جلدی یا داخل وریدی به مدت ۶-۸ روز قابل استفاده است که، بستگی به میزان گسترش ترومبوز دارد. باید تا زمانی که براساس نسبت بین المللي(INR) بیش از ۲ است انجام گیرد و تا ۲ روز متوالی ادامه یابد.

-درمان با وارفارین همزمان آغاز خواهد شد و ۲-۳ روز طول می کشد تا غلظت

فاکتورهای انعقادی وابسته به ویتامین K را کاهش یابد.

-thrombolysis:

-عوامل ترومبولیزیس – برای منحل کردن ترومبوز استفاده می شود و تنها باید در یک مواد ترومبوز پروگسیمال، جایی که DVT یک خطر و ریسک قابل توجه در نظر استفاده شود.

ترومبوآمبولیسم ریوی

شایع ترین نوع امبولی ریوی DVT در ساق پاها (۸۰%) می باشد و بعد ترومبوز در لگن (۱۵%) است.

ویژگیهای ترومبوآمبولی ریوی شامل موارد زیر میباشد:

-آمبولی کوچک :

-تنگی نفس

– احساس خستگی

– آریتمی قلبی (نادر)

– آمبولی با سایز متوسط:

– پلورتیک درد

-سرفه و هموپتزی

– تنگی نفس

– آمبولی بزرگ:

– درد قفسه سینه

– شوک

-تاکی کاردی

-نارسایی حاد قلبی سمت راست

– مرگ

ترومبوفلبیت سطحی

یک مشکلی شایعی است که در مراقبت های اولیه دیده شده که یک منطقه مشخص پوست که در اطراف ورید سطحی است ،قرمز، حساس، متورم و گرم میشود ورید سفت و مقاوم به فشار خفیف وارده با انگشت است.

شروع آن غالباً ناگهانی است و ناشی از تروما مستقیم رگ میباشد.

درمان

نیازی به داروهای ضد انعقادی ندارد مسکنها و داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی

(NSAIDها) با درمانهای کمپرشن سازی درست (کمپرشن در بیماران PAD که 0/8>ABI دارند کنتراندیکه است) و رژیم درمانی و پیاده روی ترکیب شده اند.

آنتی بیوتیک ها تنها باید زمانی که شواهدی از عفونت وجود دارد مورد استفاده قرار گیرند.

گرفتگی وریدی مزمن این یک وضعیت شایعی است

که ناشی از ترومبوز وریدی گسترده یا تکراری است و یا ناکارآمدی دریچه های وریدی مرتبط با عروق واریسی که باعث نقص در مکانیزم پمپ وریدی می باشد ایجاد می شود.

خصوصیات بالینی

-احساس درد در هنگام ایستادن

-تورم

-لیمپور درماتو اسکلردزیس

-کاهش حرکت مچ پا

-اشکال نامنظم سفیدرنگ که به آرامی باعث نکروز بافت می شود.

-تلانژکتازی (مویرگهای گشاد شده) مناطق بافتی سفیدرنگ با اشکال نامنظم همراه با ۱ یا ۲ مویرگ قابل مشاهده که نشانه نکروز آهسته باقی است و محل مستعدی جهت ایجاد اولسه وریدی میباشد.

– وجود زخم (معمولا در یک سوم پایینی ساق پا در سمت خارجی و داخلی آن قرار

گرفته است.)

– درماتیت

درمان

هدف درمان کاهش هایپرتانسیون وریدی توسط کمپرشن تراپی و ورزش منظم به صورت پیاده روی است

و در صورت امکان و بالا نگه داشتن ،جراحی ،لیگاسیون استریپینگ و استفاده از مواد اسکلروزان موضعی از درمان های مناسب این عارضه طولانی مدت هستند.

بیماری لنفاتیک

لنفادما (Lymphedema)

لنفوادمای اولیه

این حالت ناشی از نقض روند تکامل یا عدم تشکیل عروق لنفاوی در دوران جنینی جنین میباشد.

این حالت یا به صورت تنها و یا همراه آبنورمالیتی های مادرزادی دیگر دیده می شود برای مثال سندرم (Turner). گسترش تورم و سن شروع توزیع تورم و سن شروع آن میزان اختلال را نشان میدهد.

آن درجات مختلف آن را منعکس خواهد کرد. lymphograms (لنفوگرام) درجات مختلف هیپوپلازی یا حتی آپلازی در عروق اصلی را نشان میدهد.

به میزان کمتر ممکن است اتساع واریسی  gross varicose dilatations و ریفلاکس به پوست را هم نشان دهد.

سه نوع مختلف موجود آن در زیر آورده شده است:

Lymphedema- لنف اوم مادرزادی – هنگام یا نزدیک تولد ظاهر میشود. – lymphoedema praecox- لنف -اوم بعد از تولد و قبل از ۳۵ سالگی ظاهر می شود.

lymphoedema – lymphoedema tarda- لنف اوم بعد از سن ۳۵ سالگی ظاهر می شود.

lymphoedema ثانویه ،lymphoedema انسداد عروق لنفاوی ثانویه به پاتولوژیهای شناخته شده ایجاد می شود.

– فيلار يازيس – کرمهای انگلی بومی آفریقای غربی، هند و قسمتی از امریکای جنوبی باعث lymphangitis لنفانژیت آلرژیک می شوند.

شواهد اخیر انسداد لنفاوی و انفواد ما را نشان می دهد که پاها، بازوها سینه ها و اندامهای تناسلی را تحت تاثیر قرار دهد، ممکن است دایمی باشند به این وضعیت پا فیلی elephantiasis هم می گویند.

-بیماری بدخیم – به علت نفوذ سلول های تومور یا اثر فشاری تومور در عروق و غدد می باشد.

-رادیوتراپی – موجب انسداد و فیبروز عروق میشود

-تروما

-عفونت مزمن

ویژگی های بالینی

سن شروع آن متغیر است و در Iymphoedema ثانویه به علت زمینه ای آن دارد lymphoedema اولیه هم مردان و هم زنان را تحت تاثیر قرار میدهد.

اگرچه تعداد زنان بیشتر است این موارد معمولا قبل از ۳۵ سالگی و با گسترش نشانه های پیشرفته در یک اندام تحتانی ظاهر میشود.

در ابتدا به صورت pitting میشود که با بالا نگه داشتن پا کاهش می یابد، اما در نهایت nonpitting می شود و به صورت فیبروز سفت می شود. اپیدرم معمولا در ظاهر زگیل مانند و هایپر کراتوتیک می باشد.

تشخیص

تشخیص آن بر اساس سوابق بالینی و ظاهری و حذف دیگر عوامل ادم می باشد. Lymphangiograms لنفوگرام یک تست نهایی و قطعی برای تایید انسداد لنفاوی می باشند.

درمان میکروواسکولار

-در ابتدا از بین بردن علل زمینه ای تا حد امکان می باشد برای مثال درمان

-عفونت های مزمن

-بالا نگه داشتن اندام تحتانی کمپرشن تراپی و ورزش کردن

-دستگاههای ماساژ پنوماتیک برای مثال پوتین های Flowtron

-توجه دقیق به بهداشت پوست

– دیورتیک درمانی

– تکنیکهای میکروسرجری برای بهبود خون رسانی.

برای دریافت مشاوره میتوانید با شماره 02143682 تماس بگیرید.