دیسک گردن یا فتق دیسک گردنی در سایت مرکز پزشکی درمانی نسخه به شرح می پردازیم
فتق دیسک گردن
شیوع جابجایی محتویات دیسک بین مهره ای در ستون فقرات گردنی نسبت به ناحیه کمری
بسیار کمتر می باشد و این بیماری با درد و خشکی گردن همراه با علایم عصبی در اندام فوقانی
و گاهی نشانه های فشار بر طناب نخاعی بروز می نماید.
علت دیسک گردن یا فتق دیسک گردنی:
وقوع یک آسیب ناگهانی ناراحت کننده ممکن است زمینه ساز بروز این اختلال باشد اما سابقه
آسیب در همۀ موارد وجود ندارد. احتمالاً تغییرات فرسایش بافت ها در محتویات دیسک آن را
سبت به پارگی و جابجایی محتویات آسیب پذیر می سازد.
یافته های بالینی فتق دیسک گردن:
بیرون زدگی مرکزی محتویات دیسک باعث بروز تظاهرات فشار بر طناب نخاعی می شود و علایم
آن ممکن است با تومورهای طناب نخاعی یا سایر اختلالات عصبی مرکزی اشتباه گرفته شود.
درمان این موارد در حوزه تخصص جراح اعصاب است تا جراح ارتوپد.
بیرون زدگی خلفی جانبی:
نمای بالینی تیپیک این ضایعه بدین صورت می باشد: بیمار دچار آسیبی به گردن شده است
ـ غالباً یک فشار ناگهانی یا کشش توأم با چرخش که در ابتدا خفیف به نظر می رسیده، هیچ
اثرات فوری ایجاد نکرده است چند ساعت تا چند روز بعد، به سرعت خشکی حاد گردن” روی
می دهد که با سرفه کردن و حرکات مشابه آن، درد گردن تشدید می یابد. در مراحل بعد، درد
به تدریج به شانه و در طول اندام فوقانی نیز تیر می کشد. در معاینه بیمار برخی حرکات گردن به
علت بروز درد محدود می باشد. حرکات مفاصل اندام فوقانی در محدوده طبیعی انجام میشود.
ضعف خفیف عضلات و اختلال خفیف حسی در مسیر یک گردنی وجود دارد.
تنوع علایم:
یافته های اختصاصی گفته شده، همیشه وجود ندارند و تنوع در بروز علایم در این بیماران شایع
است، بنابراین سابقه آسیب گردن همیشه وجود ندارد. علایم بیماری ممکن است به گردن
محدود باشد، به اندام فوقانی گسترش یابد و یا فقط در اندام فوقانی احساس شود. تغییرات
حرکتی ممکن است شدید باشند و گاهی تا فلج کامل یک عضله یا گروهی از عضلات پیشرفت
کنند و یا در سوی دیگر در برخی بیماران، علایم حرکتی وجود ندارند به طور مشابه میزان علایم
حسی نیز می تواند به شدت متغیر باشد.
تصویر برداری در دیسک گردن یا فتق دیسک گردنی:
در حمله اولیه بیماری عکس رادیوگرافی ساده به طور خاصی طبیعی به نظر میرسد اما تنگ
شدن فضاهای دیسک بین مهره ای غالبا دیده می شود. در تصاویر MRI ممکن است جابجایی
محتویات دیسک و رابطه آن با ریشه های عصبی و طناب نخاعی مشاهده شود.
تشخیص:
فتق دیسک در ناحیه گردن را باید از بیماری های زیر افتراق داد:
- سایر علل درد ناحیه گردن
- سایر علل درد اندام فوقانی
موارد اصلی که ممکن است با فتق دیسک ناحیه گردن اشتباه شوند، همان اختلالاتی هستند که
در تشخيص افتراقی بیرون زدگی گردن مطرح می گردند. تنها در مواردی که سابقه مؤید بیماری
همراه با نشانه های وجود ضایعه در یک عصب گردنی وجود دارد و سایر علل احتمالی با انجام
بررسی دقیق رد شده اند، می توان با اطمینان تشخیص دیسک گردن یا فتق دیسک گردنی را
تأیید نمود.
ارتباط میان فتق دیسک و فرسایش مهره های گردن:
یافته های بالینی این دو بیماری مشابه است.
اگر در تصاویر رادیوگرافی، تغییرات آرتریت دیده شود، افتراق این دو بیماری دشوار می باشد زیرا
آرتریت ممکن است تنها به طور تصادفی وجود داشته باشد و علامتی برای بیمار ایجاد نکند.
در فتق دیسک علایم بالینی واضح تر بوده، در بیمار علایم شدیدتر است و نشانه های عینی نیز
بیشتر می باشند.
سیر بالینی:
اگر چه بهبودی خود به خودی علایم شایع است اما علایم غالبا به صورت کاهش یافته به مدت ۶
ماه یا بیشتر ادامه می یابند
درمان دیسک گردن یا فتق دیسک گردنی:
روش درمان به ماهیت بیماری و شدت آن بستگی دارد. در مواردی که علایم بیماری خفیف
است هیچ درمانی به جز تجویز داروهای مسکن ضعیف لازم نمی باشد. در موارد شدیدتر به ویژه
در مراحل اولیه و حاد بیماری استفاده از روشهای دیگر درمان عاقلانه است. اگر خشکی گردن
وجود دارد و حرکات گردن باعث تشدید درد گردن و اندام ها می شود، استراحت گردن به مدت
چند هفته در یک محافظ حمایت کننده از گردن بهترین روش درمان می باشد. درد معمولاً شديد
است و تجویز داروهای مسکن نسبتاً قوی ضروری می باشد. با کاهش تدریجی علایم حاد
بیماری فیزیوتراپی به شکل انجام تدریجی ورزش های گردن جهت برقراری حرکات طبیعی گردن
و تقویت عضلات آن غالباً به بیمار کمک می نماید.
درمان جراحی
در مواردی که درد ریشهای غیر قابل تحمل یا میلوپاتی وجود دارد درمان جراحی ممکن است
ضروری باشد. با دستیابی به اجسام مهره های گردنی از مسیر قدامی – جانبی می توان محتویات
دیسک دژنراتیو را تخلیه نمود. تأیید صحیح بودن فضای بین مهره ای عمل جراحی قبل از
برداشتن دیسک، با انجام رادیوگرافی حين عمل جراحی حائز اهمیت می باشد. جداسازی اجسام
مهره ای، برداشتن دیسک را تسهیل می کند و فضای به وجود آمده پس از تخلیه دیسک، با
تکه های پیوند استخوان کورتیکال – اسفنجی اتولوگ پر می شود تا دو جسم مهره ای از قدام
به هم متصل گردند. با استفاده از پیوند استخوانی بلندتر، همراه با پیچ و پلاک می توان این
تکنیک را برای درمان موارد دژنراسیون دیسک در چند سطح به کار برد. پس از انجام عمل
جراحی تا زمانی که شواهد رادیوگرافیک بهبودی استخوانی یافت شود گردن در یک محافظ
سبک بی حرکت می گردد. از آنجا که جوش دادن اجسام مهره ای با محدودیت حرکات گردن
همراه است اکنون تلاش هایی جهت جایگزینی دیسک دژنراتیو با یک ترکیب مصنوعی در حال
انجام است اما این روش درمان، هنوز آزمایشی بوده، هیچ گزارشی در مورد نتایج درازمدت
درمان دیسک گردن یا فتق دیسک گردنی در دست نمی باشد.
درمان به کمک ارایه اطلاعات به بیمار جدید ترین و کم هزینه ترین راه جهت ارتقای سطح سلامت و افزایش کیفیت زندگی افراد است. در اطلاعات درمانی آگاهی های لازم پیرامون وضعیت فعلی و راه کار های درمان و پیشگیری از بروز مجدد رخداد پاتولوژیک به بیمار آموزش داده شده و خود اوست که نقش محوری را در اصلاح وضعیت خود ایفا می کند
برای دریافت مشاوره و درمان سریعتر میتوانید با شماره 02143682 تماس بگیرید.
