درمان تاندونیت در سایت مرکز پزشکی درمانی نسخه به شرح می پردازیم
درمان تاندونیت
التهاب تاندون ها یا تاندونیت، یکی از مشکلات شایعی است که اغلب به دلیل استفاده بیش از حد، حرکات تکراری یا وارد شدن فشار ناگهانی به تاندون ها که بافت های انعطاف‌پذیر و محکمی هستند و عضلات را به استخوان ها متصل می‌کنند و نقش مهمی در حرکت بدن دارند، به وجود می آید. وقتی که این بافت ها دچار التهاب یا آسیب شوند، می‌تواند موجب درد، ورم، و محدودیت حرکتی در ناحیه آسیب دیده شود. در این مقاله، به بررسی علل، علائم و روش‌های درمان تاندونیت خواهیم پرداخت.
انواع تاندونیت
تاندونیت انواع مختلفی دارد که بر اساس محل وقوع و علت آسیب تقسیم بندی میشود. برخی از شایع ترین انواع آن عبارتند از:
1-تاندونیت شانه (شانه یخ‌زده یا تاندونیت روتاتور کاف)
این نوع تاندونیت به دلیل آسیب یا التهاب تاندون های اطراف شانه ایجاد میشود و اغلب در افرادی که به طور مرتب حرکات بالای سر انجام می‌دهند (مانند شناگران و ورزشکاران) دیده میشود.
2-تاندونیت آرنج (آرنج تنیس بازان یا آرنج گلف بازان)
در این نوع ، تاندون های اطراف آرنج ملتهب می‌شوند. آرنج تنیس بازان به دلیل فشار زیاد بر تاندون های بیرونی آرنج و آرنج گلف بازان به دلیل فشار بر تاندون های داخلی ایجاد میشود.
3-تاندونیت مچ دست
این نوع بیشتر در افرادی رخ می‌دهد که کارهای تکراری با دست انجام می‌دهند، مثل تایپیست‌ها یا نوازندگان.
4-تاندونیت زانو (تاندونیت کشکک)
به علت التهاب تاندون کشکک زانو ایجاد میشود و اغلب در ورزشکارانی که حرکات پرشی یا دویدن زیاد دارند، دیده میشود.
5-تاندونیت آشیل
در تاندون آشیل پا رخ می‌دهد و به علت دویدن، پریدن یا استفاده بیش از حد از عضلات پشت پا ایجاد میشود.
علل ایجاد تاندونیت
دلایل متعددی برای بروز تاندونیت وجود دارد که می‌تواند به نوع فعالیت فرد و شرایط جسمانی او بستگی داشته باشد. در زیر به برخی از شایع‌ترین علل آن اشاره می‌کنیم:
- حرکات تکراری
انجام حرکات مکرر یا فشار مستمر روی تاندون ها (مانند تایپ طولانی‌مدت، ورزش های تکراری مانند تنیس و گلف) از علل شایع تاندونیت هستند.
2-آسیب دیدگی ناگهانی
وارد شدن فشار ناگهانی به تاندون، مانند بلند کردن اجسام سنگین یا افتادن، می‌تواند باعث التهاب و آسیب به آن شود.
3 -افزایش سن
با افزایش سن، خاصیت ارتجاعی و انعطاف پذیری تاندون ها کاهش می‌یابد، که این امر آن ها را مستعد آسیب و التهاب می‌کند.
4-وضعیت بدنی نامناسب
وضعیت نادرست بدن در هنگام انجام کارهای روزمره و ورزش ها می‌تواند فشار بیشتری به تاندون ها وارد کند.
علائم تاندونیت
علائم معمولاً به طور تدریجی ظاهر میشود و ممکن است در ابتدا به عنوان یک ناراحتی خفیف احساس شود. با این حال، در صورت عدم توجه، درد و ناراحتی می‌تواند شدت یابد. علائم معمول شامل:
درد در ناحیه آسیب‌دیده: درد ناشی از تاندونیت معمولاً در هنگام حرکت یا فشار دادن تاندون شدیدتر میشود.
تورم و قرمزی: التهاب ممکن است باعث تورم و قرمزی ناحیه آسیب‌دیده شود.
کاهش دامنه حرکتی: درد و التهاب می‌تواند باعث محدود شدن دامنه حرکت در مفاصل متصل به تاندون شود.
تشخیص تاندونیت
تشخیص اغلب با معاینه فیزیکی و بررسی علائم بالینی آغاز میشود. پزشک برای بررسی دقیق‌تر ممکن است از روش های تشخیصی تصویربرداری اشعه ایکس، سونوگرافی، ام آرآی و یا آزمایش خون استفاده کند.
درمان های تاندونیت
درمان تاندونیت بسته به شدت و محل آسیب ممکن است شامل روش های غیرجراحی و جراحی باشد. در ادامه، روش های رایج را معرفی می‌کنیم:
- استراحت و محدود کردن حرکت
استراحت و پرهیز از انجام فعالیت‌های تحریک‌کننده تاندون می‌تواند به بهبودی کمک کند. این روش از مهم ترین اقداماتی است که می‌تواند به کاهش التهاب کمک کند. بسته به شدت آسیب، ممکن است لازم باشد برای مدتی از وسایل کمک حرکتی یا آتل استفاده کنید.
- استفاده از یخ و گرما
استفاده از یخ بر روی ناحیه آسیب‌دیده می‌تواند به کاهش التهاب و درد کمک کند. یخ باید به مدت 15-20 دقیقه و چندین بار در روز استفاده شود. پس از کاهش التهاب اولیه، می‌توان از گرما برای افزایش گردش خون و تسریع فرایند بهبودی استفاده کرد.
- مصرف داروهای ضدالتهاب
داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (مانند ایبوپروفن و ناپروکسن) می‌توانند به کاهش التهاب و درد کمک کنند. البته، مصرف طولانی مدت این داروها ممکن است عوارض جانبی داشته باشد و باید با توصیه پزشک مصرف شوند.
-
فیزیوتراپی
فیزیوتراپی یکی از موثرترین روش ها برای درمان تاندونیت است. تمرینات کششی و تقویتی که توسط فیزیوتراپیست تجویز میشود، می‌تواند به بهبود انعطاف پذیری تاندون و تقویت عضلات اطراف آن کمک کند. علاوه بر این، تکنیک های مختلف مانند ماساژ، اولتراسوند و لیزر درمانی نیز ممکن است توسط فیزیوتراپیست استفاده شود.
- تزریق استروئید
در مواردی که درد و التهاب شدید است و به سایر روش های درمانی پاسخ نمی‌دهد، پزشک ممکن است تزریق استروئید را در ناحیه آسیب دیده توصیه کند. این تزریق ها می‌توانند به سرعت التهاب را کاهش دهند. با این حال، استفاده بیش از حد از استروئیدها ممکن است باعث تضعیف تاندون و افزایش خطر پارگی آن شود.
- پلاسمای غنی از پلاکت (PRP)
در سال های اخیر، استفاده از پلاسمای غنی از پلاکت به عنوان یکی از روش‌های نوین درمانی برای تاندونیت مورد توجه قرار گرفته است. در این روش، خون بیمار گرفته شده، پلاکت ها جداسازی و به ناحیه آسیب‌دیده تزریق می‌شوند. پلاکت ها دارای فاکتورهای رشد هستند که می‌توانند فرایند بهبودی را تسریع کنند.
- جراحی
در مواردی که تاندونیت به درمان های غیرجراحی پاسخ نمی‌دهد و یا تاندون به شدت آسیب دیده است، ممکن است جراحی توصیه شود. در این روش، بخش آسیب دیده تاندون برداشته میشود و تاندون ها به یکدیگر متصل می‌شوند. جراحی معمولاً به عنوان آخرین راه‌حل مورد استفاده قرار می‌گیرد و نیازمند دوره بهبودی طولانی تری است.
راه های پیشگیری از تاندونیت
پیشگیری همیشه بهتر از درمان است، و برای جلوگیری از التهاب تاندون ها می‌توان اقدامات زیر را انجام داد:
- گرم‌کردن مناسب قبل از شروع فعالیت ورزشی می‌تواند به کاهش خطر آسیب به تاندون‌ها کمک کند.
- انجام تمرینات تقویتی و کششی منظم می‌تواند باعث افزایش قدرت و انعطاف پذیری عضلات و تاندون ها شود.
- در هنگام انجام فعالیت های ورزشی یا حرکات مکرر، از تکنیک صحیح استفاده کنید تا از فشار بیش از حد به تاندون ها جلوگیری شود.
- پرهیز از انجام فعالیت های شدید بدون استراحت کافی می‌تواند به جلوگیری از آسیب به تاندون‌ها کمک کند.
عوارض تاندونیت
اگر تاندونیت به موقع درمان نشود، می‌تواند منجر به عوارض زیر شود:
پارگی تاندون: التهاب طولانی مدت و عدم استراحت کافی می‌تواند تاندون را ضعیف کند و باعث پارگی شود که نیازمند جراحی است.
کاهش دائمی دامنه حرکت: تاندونیت شدید یا مزمن می‌تواند به بافت های اطراف آسیب برساند و منجر به کاهش دائمی دامنه حرکتی در مفصل آسیب‌دیده شود.
ایجاد نقاط دردناک مزمن: اگر به صورت مزمن درآید، درد و ناراحتی ممکن است به طور مداوم باقی بماند و در زندگی روزمره اختلال ایجاد کند.
ایجاد رسوبات کلسیمی: در برخی از موارد، ت می‌تواند باعث ایجاد رسوبات کلسیمی در تاندون ها شود که خود منجر به افزایش درد و ناراحتی میشود.
آسیب به مفصل و عضلات اطراف: عدم درمان تاندونیت ممکن است منجر به التهاب و آسیب در بافت‌های اطراف مفصل و عضلات شود.
درمان به کمک ارایه اطلاعات به بیمار جدید ترین و کم هزینه ترین راه جهت ارتقای سطح سلامت و افزایش کیفیت زندگی افراد است. در اطلاعات درمانی آگاهی های لازم پیرامون وضعیت فعلی و راهکارهای درمان و پیشگیری از بروز مجدد رخداد پاتولوژیک به بیمار آموزش داده شده و خود اوست که نقش محوری را در اصلاح وضعیت خود ایفا می کند
برای دریافت مشاوره و درمان سریعتر میتوانید با شماره 02143682 تماس بگیرید.
