بیماری آرتریت سپتیک

بیماری آرتریت سپتیک در سایت مرکز پزشکی درمانی نسخه به شرح می پردازیم

آرتریت عفونی لگن:

بیماری آرتریت سپتیک لگن یا عفونت حاد مفاصل ناشایع است. این بیمای اکثراً در کودکان روی

می دهد. ویژگی های بالینی آن مانند آرتریت عفونی در سایر مفاصل است اما برخی ویژگیهای

آن در شیرخواران به توجه ویژه نیاز دارد.

آسیب شناسی آرتریت سپتیک لگن:

ارگانیسم های عامل عفونت ممکن است از طریق جریان خون یا از یک کانون عفونت استخوان

ران در مجاورت آن به مفصل راه یابند به ندرت یک زخم نافذ ممکن است عامل ایجاد این

عفونت باشد. همچنین در نوزادان ممکن است عامل این عفونت از راه ناف وارد شود. در این

عفونت، واکنش التهابى شدید و حاد در بافت های مفصل همراه با تجمع مایع کدر یا چرکی در

مفصل دیده می شود. در موارد با پیش آگهی مطلوب ممکن است بیماری با بازگشت مفصل به

حالت طبیعی بهبود یابد اما غالباً مفصل به طور دائمی آسیب می بیند یا تخریب می شود و در

کودکان سنین بالاتر یا بالغین ممکن است جوش خوردن مفاصل استخوانی روی دهد. در

شیرخواران، جوش خوردن مفاصل استخوانی روی نمی دهد زیرا سر استخوان ران و استابولوم

تقریباً کاملاً از غضروف تشیکل شده، اما در این بیماران ممکن است تخریب کامل سر استخوان

ران که در حال تکامل است و دررفتگی ثانویه مفصل لگن رخ دهد به علت تخریب غضروف رشد

فوقانی استخوان ران ممکن است استخوان ران کوتاه باقی بماند اگر دررفتگی مفصل ران نیز روی

دهد و استخوان ران به سمت بالا لیز بخورد، کوتاهی استخوان ران شدیدتر شده، در زمان بلوغ،

تفاوت طول اندام ها ممکن است قابل توجه گردد.

 یافته های بالینی بیماری آرتریت سپتیک:

یافته های بالینی در شیرخواران و بیماران سنین بالاتر چنان متفاوتند که باید جداگانه شرح داده شوند.

بیماری آرتریت سپتیک شیرخواران:

این عفونت در اولین سال زندگی آغاز می شود. غالباً یک کانون عفونی قابل شناسایی در نقطه ای

دیگر از بدن وجود دارد (مثلاً عفونت بند ناف) اما ممکن است علایم اندکی ایجاد کرده باشد

سپس کودک دچار تب و بی حالی می شود. در معاینه بالینی در ابتدا همیشه مشخص نیست که

منشأ مشکل کودک، مفصل لگن است. اما در معاینه دقیق ،بیمار افزایش ضخامت در ناحیه

مفصل لگن و محدودیت حرکات این مفصل مشاهده می شود و کودک را بی قرار می سازد گاهی

یک آبسه در ناحیه کشاله ران یا باسن سرباز می کند.

تصویر برداری در بیماری آرتریت سپتیک:

در مراحل اولیه عفونت هیچ تغییری در عکس ساده رادیوگرافی مشاهده نمی شود. اما

سونوگرافی ممکن است اتساع مفصل هیپ به علت تجمع مایع را نشان دهد. اگر عفونت تا

مرحله ای پیشرفت کند که اپی فیز سر استخوان ران را تخریب نماید هسته استخوان سازی سر

استخوان ران ظاهر نخواهد شد ( در حالت طبیعی این هسته باید قبل از یک سالگی ظاهر

شود). و در این موارد در رادیوگرافی های بعدی ممکن است در رفتگی تدریجی مفصل لگن نیز

دیده شود. در رفتگی پاتولوژیک با طبیعی بودن شکل سقف حفره استابولوم و نبود اپی فیز

استخوان ران از دررفتگی مادرزادی افتراق داده می شود. در اسکن رادیو ایزوتوپ افزایش بازجذب

در ناحیه مفصل ران می شود.

بیماری آرتریت سپتیک در کودکان سنین بالاتر و بالغین:

این عفونت با بروز درد ناحیه مفصل لگن که با تحمل وزن بدتر می شود، امتناع از راه رفتن و

لنگش شدید به صورت حاد یا تحت حاد آغاز می شود. علایم عمومی عفونت و تب نیز وجود

دارد. در معاینه بالینی ممکن است تا حدودی پُری ناحیه اطراف مفصل هیپ به علت تورم مفصل

دیده شود تمام حرکات مفصل هیپ به شدت محدود شده است و در صورت اعمال نیرو، توأم

با درد میباشد.

تصویر برداری آرتریت سپتیک لگن:

در مراحل اولیه بیماری آرتریت سپتیک در عکس ساده رادیوگرافی هیچ تغییری مشاهده

نمی شود، اما اولتراسوند ممکن است وجود مایع درون مفصل را نشان دهد. شواهد عفونت

استخوانی ممکن است در استخوان ران دیده شود. در مراحل بعدی، اگر عفونت ادامه یابد

استخوان اطراف مفصل دچار کاهش تراکم شده، فضای غضروف مفصلی کاهش می یابد که

نشان دهنده تخریب غضروف مفصلی می باشد در نهایت ممکن است جوش خوردن مفاصل

استخوانی مفصل روی دهد. در اسکن رادیو ایزوتوپ استخوان، افزایش بازجذب در ناحیه لگن

دیده می شود.

بررسی ها آرتریت سپتیک لگن:

روش های بررسی در موارد مشکوک به آرتریت عفونی در دوره شیرخوارگی و سنین بالاتر مشابه

است. از بیمار کشت خون تهیه می شود و اگر در سونوگرافی از مفصل لگن تجمع مایع در مفصل

دیده شد باید به فوریت مایع آسپیره شود و پس از شناسایی ارگانیسم عامل بیماری حساسیت

آن نسبت به آنتی بیوتیک ها تعیین گردد.

درمان آرتریت سپتیک لگن:

درمان این بیماری با تجویز آنتی بیوتیک مناسب است و سپس برحسب عامل ایجاد عفونت،

نوع آنتی بیوتیک تغییر می یابد. جهت بهبود شستشوی مفصل با سالین انجام آرتروتومی

نسبت به آسپیراسیون روزانه ارجح است. این روش باعث جلوگیری از ایجاد چسبندگی داخل

مفصلی و مزمن شدن عفونت می شود. بهترین روش برای اطمینان از استراحت مفصل و

بهبود اسپاسم عضلانی، استفاده از کشش وزنی از طریق نوار چسبنده پوستی است که در

ناحیه ساق پا اعمال می شود پس از بهبود عفونت بیمار به انجام حرکات فعال تشویق می شود.

در رفتگی پاتولوژیک در آرتریت سپتیک شیرخواران همراه با تخریب کامل اپی فیز فوقانی استخوان ران:

 برای درمان قطعی بیماری آرتریت سپتیک این وضیعت نادر اما زمین گیر کننده تا زمان بلوغ

باید صبر نمود. هدف از درمان در دوره کودکی جلوگیری از دررفتگی پیشرونده استخوان ران به

سمت بالا و به حداقل رساندن کوتاهی اندام است. پس از درمان عفونت جهت افزایش عمق

حفره استابولوم باید عمل جراحی انجام گیرد. در این عمل، جراحی انتهای فوقانی استخوان

ران درون حفره استابولوم قرار داده می شود و در صورت لزوم یک تکه از استخوان به صورت

طبقه ای بالای آن قرار داده می شود در دورۀ بلوغ هنگامی که استخوان ها تقریباً به حد تکامل

خود رسیده اند اگر مفصل لگن دردناک است ممکن است انجام آرترودز توصیه شود. اگر مفصل

لگن به صورت خود به خودی دچار فیوژن شود و فیوژن در وضعیت عملکردی خوبی باشد، این

وضعیت قابل قبول است.

درمان به کمک ارایه اطلاعات به بیمار جدید ترین و کم هزینه ترین راه جهت ارتقای سطح سلامت و افزایش کیفیت زندگی افراد است. در اطلاعات درمانی آگاهی های لازم پیرامون وضعیت فعلی و راه کار های درمان و پیشگیری از بروز مجدد رخداد پاتولوژیک به بیمار آموزش داده شده و خود اوست که نقش محوری را در اصلاح وضعیت خود ایفا می کند

برای دریافت مشاوره و درمان سریعتر میتوانید با شماره 02143682 تماس بگیرید.