انواع و اجزاء کفش طبی در سایت مرکز پزشکی درمانی نسخه به شرح می پردازیم
ارزیابی و بررسی کفش
ارزیابی و بررسی کفش جزء مهمی از درمان و مدیریت مشکلات پا و اندام تحتانی می باشد.
رابطه بین پا، پاتولوژی های اندام تحتانی عملکرد پا و نحوه راه رفتن در کفش ممکن است
پیچیده باشد اما درک این اجزاء نیازمند یک مدیریت درمانی موثر است. کفش طبی یک وسیله
با ارزشی است که به هر درمانی کمک می کند و برای بهبود سلامت پا طراحی شده است. و به
تنهایی می تواند بسیاری از پیامدهای ناهنجاری های بیومکانیکی را برطرف سازد، به عملکرد
مفصل کمک کند و سایش و فشار وارده را کاهش دهد. تجویز و توصیه کفش موثر امری
اساسی می باشد.
کاربردهای کفش طبی:
-کاربرد اولیه:
- محافظت
- جبران ناهنجاری ها
– کاربردهای ثانویه:
- مکمل
- مد روز
- شغل – اداری، نیروهای مسلح
- انجام کار خاص – رقصیدن
سبک های کفش
سبک های مختلفی از کفش وجود دارند که بسته به فعالیتی که کفش در آن مورد استفاده قرار
می گیرد پوشیده می شوند.
– کفش بندی – این سبک پا را محکم در داخل کفش نگاه می دارد و سبکی است که اکثراً توسط
پزشکان پیشنهاد می شود.
– کفش آکسفورد – این کفش دارای تزیینات می باشد، معمولا هم اندازه پا می باشد. این
نوع کفش ممکن است برای افراد با قوس زیاد کف پا مناسب نباشد.
– کفش derby – این کفش برای پاهای عریض و دارای قوس زیاد مناسب می باشد.
– کفش moccasin-style -این کفش می تواند به صورت بندی یا صندل (دمپایی) برای افراد
دارای پایی با عملکرد خوب مناسب می باشد. دوخت جلوی کفش منجر به درزهای داخلی
می شود و می تواند باعث ایجاد فشار بر دفورمیتی جلوی پا شوند.
– صندل – صندل های بدون تسمه و پشت باز است که یک تسمه یا بند، در قسمت روی پا و
اطراف پاشنه برای نگه داشتن پا دارند. اگر طولانی مدت به صورت عادتی مورد استفاده قرار گیرد
باعث ایجاد پینه در پا و اطراف پاشنه می شود. این نوع کفش ثبات کمتری دارد.
– کفشcourt (رسمی) – پوشیدن طولانی این نوع کفش به خاطر تناسب ضعیف با پا، باعث بروز
سایش و فشار بر روی پا می شود.
کفشهای اسپرت (ورزشی)
– این نوع کفش دارای تنوع زیاد و خصوصیات خاصی می باشد و همچنین برای فعالیت های
ورزشی مورد استفاده قرار می گیرد. به دلیل داشتن تناسب مناسب و راحتی در پا پزشکان آن را
پیشنهاد می کنند.
–چکمه ها – در حرفه های مختلفی از آن استفاده می شود، از جمله نیروهای پلیس، نیروهای
مسلح آتش نشانی کارگران و… که ممکن است شامل چکمه های wellington شود.
-چکمه های مدرن در هر سنی و هر دو جنس زن و مرد مورد استفاده قرار می گیرد که متنوع
هستند و می توانند با پا به طور کامل متناسب باشند و یا طبق مد باشند. این نوع کفش
برای پایی که مشکل دارد مناسب نیست.
طبقه بندی
در کفش های طبی به بررسی انواع و اجزاء آن می پردازیم، بنابراین کفش طبی ممکن است در
چندین دسته طبقه بندی شود:
– کفش بر اساس نیاز تغییر می کند.
– کفش جراحی stock – سازندگان میزان کمی از آن تولید می کنند. رنگ آن مشکی یا قهوه
ای می باشد. دارای سایز و اندازه های مختلفی است. اندازه گیری آن شامل سایز، طول،
عرض، قطر و قطر پاشنه می باشد.
کفش قالبی
– برای پاهایی که نمی توانند از کفش آماده استفاده کنند تجویز می شود. علاوه بر اندازه های
معمول طول ،پا عمق پا و ارتفاع آن نیز لحاظ می شود.
– کفش های طبی سفارشی به تاریخ و زمان جدید نیاز دارد از طریق اندازه گیری پا و قالب گیری
و همچنین و جدول حاوی اطلاعات از طول، عرض و… ساخته می شود. وضعیت هایی که از
تجویز کفش طبی بهره ببرند شامل موارد زیر هستند:
– مواردی که شکل و عملکرد پا در آن به علت ناهنجاری های مادرزادی، تروما یا جراحی
متفاوت می باشد.
– بیمارانی که دارای جراحت ناشی از زخم های ساق پا، سوختگی، پیوندهای بافتی می باشند
ممکن است تغییر در الگوی راه رفتن آنها ایجاد شود.
– اختلاف طول پاها
– بیماری عروق محیطی با آتروفی پوست و ناخن در پا
– دیابت ها زمانی که عوارض این بیماری بر روی پاها تاثیر می گذارد.
– راه رفتن غیر طبیعی و اختلال در تحرک
– دفورمیتی انگشتان و والگوس شدید و دردناک شست پا قوس زیاد دفورمیتی های انگشتان
-تمام اختلالات بافت پیوندی و وضعیت های آرتریت.
در مبحث انواع و اجزاء کفش طبی اکنون به بررسی (اجزاء رویه کفش) می پردازیم:
– فضای قرارگیری انگشتان: انگشتان پا در این قسمت گنجانده می شوند. قسمت برجسته کفش
محلی برای قرارگیری انگشتان را ایجاد می کند. حفاظت از انگشتان توسط محافظ های فلزی
انگشت در کفش صنعتی ایجاد می شود. طول یا عرض کم در این قسمت باعث فشردگی
انگشتان خواهد شد.
– کلاهک انگشت: این قسمت در جلوی کفش قرار دارد در حالت عادی حفظ کفش توسط کلاهک
انگشت ناچیز می باشد و به طور عمده برای ایجاد استحکام مورد استفاده قرار می گیرد.
vamp:
این قسمت از جلو به کلاهک انگشت و از پشت به قسمت از کفش در حین راه رفتن خم
می شود. برای ساخت آن به مواد چرم نیاز میباشد.
– زبانه: عملکرد اصلی این جزء محافظت از بندها و تسمه ها می باشد. همچنین زبانه برای حفظ
قسمت پشتی پافشارهای وارده را به خود جذب می کند.
quarters:
قسمت پشتی کفش می باشد و متشکل از اجزاء داخلی و خارجی است. تناسب دقیق کفش، پا
را به طور صحیح در داخل آن نگاه می دارد. اضافه کردن یک ضدضربه به quarters به کفش
استحکام می بخشد و همچنین حرکات پاشنه یا داخل کفش را به حداقل و عملکرد صحیح
مفاصل را به حداکثر میرساند و پا را از ناحیه نرم و استخوانی مختلف حفظ می کند.
– کفی داخلی کفش های طبی: باید صاف و هموار باشد. ممکن است حاوی مواد نرمی باشد.
(به ویژه در کفش های ورزشی) و اگر لازم باشد می تواند برای گذاشتن کفی طبی در داخل
کفش برداشته شود.
– bottom filing :معمولا در کفش های Oxford وجود دارد و از جنس چوب پنبه است. این
قسمت فشردگی ملایمی را در زیر انگشتان ایجاد می کند. کفش های مدرن ممکن است این
قسمت را نداشته باشند.
– welt: جزئی است که قسمت بالایی کفش را به کف آن وصل می کند. معمولا در کفش های
Oxford و گران وجود دارد.
-کفی بیرونی: تماس مستقیم با زمین دارد. ممکن است جنس آن از چرم، لاستیک، کرپ یا
مواد ترکیبی و مصنوعی باشد که حتما باید انعطاف پذیر باشد. برخی مواد بیشتر از مواد دیگر
ضربه های وارده را جذب می کنند. چرم در جذب ضربه ضعیف می باشد، و موادهایی از قبیل
لاستیک، کرپ و برخی مواد ترکیبی بهتر ضربه را جذب می کنند و پا را از نیروهای حاصل از زمین
حفظ می کنند.
قسمتهای فرعی کفش:
- – پاشنه
- – قسمت منحنی زیر پا
- – قسمت بالایی پشت پا
- – قسمت حمایت کننده پشت مچ پا
درمان به کمک ارایه اطلاعات به بیمار جدید ترین و کم هزینه ترین راه جهت ارتقای سطح سلامت و افزایش کیفیت زندگی افراد است. در اطلاعات درمانی آگاهی های لازم پیرامون وضعیت فعلی و راه کار های درمان و پیشگیری از بروز مجدد رخداد پاتولوژیک به بیمار آموزش داده شده و خود اوست که نقش محوری را در اصلاح وضعیت خود ایفا می کند.
برای دریافت مشاوره و درمان سریعتر میتوانید با شماره 02143682 تماس بگیرید.